Mervin’in Hamilelik Günlüğü – 25.Hafta

Ucuz atlattık…

Herkese yeni bir haftadan merhaba. Cumhuriyetimizin 90. yıldönümünü, çağdaş çoğulcu demokrasi, barış, özgürlük gibi onu bütünleyen değerleri ile birlikte yaşamak ve yaşatmak dileğiyle kutluyorum.

Bu hafta sizlere birkaç gün önce başıma gelen bir olayı anlatacağım. Konu hamilelik ve sağlıkla ilgili. Ama biraz da nahoş. O yüzden midesi sağlam olmayanlar okumasın lütfen…

29 Ekim tatil olduğu için çok sevdiğim, hem liseden hem de ortaokuldan arkadaşlarım olan Özgün ve Zehra ile kız kıza gezelim diye plan yaptık. Hava da çok güzel olduğu için attık kendimizi dışarıya. Canım arkadaşlarımla güzel bir yemek yedikten sonra -adını vermek istemiyorum- Adana’nın çok ünlü bir kafesine oturduk. Çay kahve keyfi yapıp biraz eskilerden bahsedip biraz yenilerden dedikodu yapıp harika bir akşam geçirdik. Ta ki ben o meşhur kafede pisboğazımı tutamayıp fırın sütlaç yiyene kadar.

Yaklaşık bir saat sonra eve gittiğimde hafif hafif midem bulanmaya başladı. Önce çok önemsemedim, geçer diye düşündüm. Ama maalesef bulantı iyice şiddetlendi. Kusmak için ön hazırlıklarımı yaptım. Ne mi? Önce saçlarımı topladım, olası kazaları önlemek için. Yere rahat oturmak için eşofman giydim. Hani ilk aylardan tecrübeliyim ya… Yine de yanıma su almayı ve en önemlisi telefonumu yakınıma getirmeyi unutmuşum. Diyeceksiniz ki niye bu kadar abartıyorsun. Hemen anlatayım, lavaboya gidip yere oturdum ve klozete kusmaya başladım. Abartısız yaklaşık yarım saat-45 dakika falan kustum. Artık gözlerimden yaşlar gelmeye başladı. Baş dönmesi, soğuk terlemeler, gözlerin kararması da bunlara eklenince kendimden korkmaya başladım. Daha doğrusu Mira’ya bir şey olacak diye endişelendim.

Bir yandan kusuyorum, bir yandan da “Korkma kızım geçecek, anne iyi merak etme” diye Mira ile konuşuyorum. Bu arada evde yalnızım, telefonumu yanıma almadığım için çok kızdım kendime. O kadar kötüyüm ki telefonumu almaya bile gidemiyorum. Banyo paspasının üzerine uzandım. Ne kadar orada uzandığımı bile hatırlamıyorum. Biraz kendime gelir gibi oldum ve haydaaa yeniden kusmaya başladım. Kendimi daha iyi hissediyordum artık. O arada zaten eşimin sesini duydum. Geldi ve beni öyle yerde görünce o da çok korktu. Hemen su istedim, biraz içince rahatladım. O kadar çok kusmasam belki daha kötü olacaktım. Kızım da ben de ucuz atlattık.

Sabah ilk işim arayıp şikayette bulunmak oldu. Önce çok önemsemediler ama baktılar ki karşılarındaki kadın deli, durumu daha ciddiye aldılar. Yarım saat sonra beni aradılar. Bölge müdürlüklerini arayıp şikayetimi bildirdiklerini ve bütün ürünlerinin incelenmesi kararının alındığını bildirdiler. Birkaç gün sonra sonuçları da bana heber vereceklermiş. Şimdi düşünüyorum da acaba hamile olmasam bu kadar abartır mıydım diye. Elbette abartırdım, insan sağlığı bu…

Herkese sağlıklı günler ve sevgiler…