Üçüncü trimestera eriştiğim şu günlerde artık bayağı bayağı hamileyim. Beni görenler “Doğum yakın herhalde?” diye soruyorlar. Tabii ki “Bir avazda!” sözleri savuşturuluyor. Bebiş bir hayli yukarı çıktı ve ben hamileliğimin 3. ayından beri çekmekte olduğum ağrılardan kurtuldum. Daha önce, sağ leğen kemiğimin üzerinde sürekli bir baskı varmış gibi hissediyordum. Çok oturunca ve ayakta kalınca bayağı bir sızıyordu. Şimdi ise ağrım kalmadı. Ay bir sevindim, bir sevindim.
Mamafih karpuzcu geride biliyorum. Çünkü bebiş yukarı çıkması ile mideme baskı yapmaya başladı. Bu da bana reflü olarak geri döndü. Henüz o kadar şiddetli değil. Ama ilk hamileliğimde hatırlıyorum özellikle son aylarda gece uyuyamaz, salona gider oturup uyuklardım. Doktorum o kadar sancıyı çekeceğine anti-asit ilacı alabilirsin demişti. Ama siz yine de kullanmadan doktorunuza danışın.
Bir diğer husus ise henüz 1 kilo civarında olan bebiş yukarı çıktı. Ağrılarım geçti, iyi güzel de… Bunun bir de 3 kilo olarak tekrar aşağı inişi var. Başa gelen çekilir artık. Onu da son aylarda düşünürüm. Hem o kadarcık da olsun. Ana olmak kolay değil.
Bu hamileliğimde daha önce de bahsettiğim gibi bebek büyürken rahim genişlemesine bağlı ağrılarım oluyor. Geçtiğimiz cuma günü bayağı bir ağrım oldu. Akşamına bizim kız başladı hoplamaya. Ama bu sefer çok daha kuvvetli bir şekilde. Cuma akşamından cumartesi akşamına kadar oynadı neredeyse. Arada işi gücü bırakıp karnımı seyretmeye koyuldum. Hamilelik ne harika birşey onu hissettim. O kadar külfeti çekiyoruz, evet, ama bebişin içerideki hareketlerini babalar bizim gibi hissedemiyor. Vallahi acıyorum kocama. Sonra kendi kendime diyorum, “Muhtemelen bir daha hamile olmayacaksın, tadını çıkar.” Sonra “Aman!” diyorum, “Büyük konuşma”.
Bebiş için hala hazırlık başladı diyemem. Sadece annem birkaç parça kıyafet almış. Anneannem ve teyzem de örgü hırka, battaniye işine girişmişler yavaştan. Arada, Tuğra’dan gizlice, açıp açıp bakıyorum pembe pembe kıyafetlere. Sonra da dua ediyorum sağlıkla gelsin diye.
Herkese sağlıklı haftalar dilerim.
Merhaba Berrak,
Çok güzel büyümüşsünüz hatta ne güzel olmuşsunuz maşallah 🙂 Yukarı çıkma ya da aşağı inmelerle ilgili pek bir şey bilmesem de zaten mide sıkıntısı olan biriyim umarım bizimki çook yukarılara çıkmak istemez 🙂 Tuğradan gizli bakıyormuşsun diye duydum..O nasıl karşılıyor son gelişmeleri, kardeş durumunu bir değişiklik var mı?
Merhaba Esra,
Güzel sözlerin için teşekkür ederiz. Bebek başta biraz aşağıda oluyor, sonra yavaş yavaş rahim yukarı çıkıyor. Doğum yaklaştıkça tekrar aşağı iniyor. Sen şimdilik endişelenme. İkinci trimesterin tadını çıkarmaya bak.
Tuğra kendisi kaşındı kardeş için, ama yine de doğunca kesinlikle kıskanacak ona şüphe yok. Hele ki bana çok düşkün bir çocuk. O süreci en kolay şekilde atlatalım diye kitap siparişleri verdim. Şimdiden onu germemek için onun yanında çok bakmamaya çalışıyorum bebis kıyafetlerine. Kardeşine vermek için kendi kıyafetlerini kendisi ayırdı aslında ama belli olmuyor çocuk işte. Kıyamam daha doğmadan kıskanmasın 🙂
sevgili Berrak, bana da doğum yakın herhalde diyen çok oluyor. Fazla büyüdük galiba:))) Bu arada topuklu ayakkabılar da gözümden kaçmadı, çok şıklar:))))