“Bu haftasonu çalışmayacağım” dedi Kuzey. Dün de bütün haftalık temizlik ve market alışverişimizi bitirmiştik. Kahvaltıdan sonra “bugün ne yapalım?” diye sorduğumda “ne istersen onu yapalım” dedi.
“NE İSTERSEN ONU YAPALIM” büyülü bir cümle. Gönül neler istemiyor ki…
Las Vegas’a gitmek istiyorum mesela ne zamandır. Renkleri ve karmaşayı solumak, Ocean’s Eleven’ın geçtiği Bellagio, The Mirage, ve the MGM Grand otellerini va casinolarını görmek istiyorum. What happens in Vegas, stays in Vegas (Vegas’ta yaptığınız şeyler Vegas’ta kalır)olsun istiyorum.
Sonra Cancun’u görmek istiyorum. “Fiesta Americana Grand Coral Beach Cancun Resort & Spa” da kalmak (vay babam vay isme bak), otel odamın balkonundan denize karşı bir kokteyl yudumlamak istiyorum. Kocamla beraber kızgın kumlardan serin sulara atlamak ve hatta tüple dalmak istiyorum.
15 yaşımdan beri Everest’e tırmanmak istiyorum. Hatta Can’ı da Afrikalı anneler gibi sırtıma bağlayıp beraberimde götürmek istiyorum. Tırmanışın yarısında bir Tibet manastırında konaklayıp yer döşeğinde uyumak istiyorum.
Anlayacağınız istiyorum da istiyorum. Gel gör ki sıcak bir pazar gününde, kocam Pazartesi günü tıpış tıpış işine gidecekken, tatil için ayıracak ne bütçemiz ne zamanımız varken, bir de 3,5 aylık tatlı oğlum bana bir ağız dolusu gülümserken “mahallemizin kitapçısı Barnes&Noble’a gidelim” dedim. “Bakarsın cafe bölümünde çay içeriz, yanında bir de cheesecake yeriz. Evli ve çocuklu’nun macerası bu olsa gerek! ” Böylece öğlen vakti Can’ı besledik. Altını değiştik. Meşhur çantasını hazırladık. Yollara revan olduk.
Barnes&Noble’a vardık. Mamalarımızı yedik. Karnım doyunca entellektüelim geldi J Magazin dergilerinin bulunduğu bölüme doğru yöneldim. Tam dergilerimi seçmiş masamıza doğru dönerken Kuzey’in Can ile beraber ayaklandığını gördüm. “Herhalde daha iyi bir masa buldu” diye düşünürken sevgili eşimin endişeli yüzünü fark ettim. Evet, Can günlük büyük hediyesini vermişti.
Öğle sıcağı tam tepede olduğu için dışarıda, arabada alt değiştirmek bir seçenek olmaktan çıktı. Biz de yakındaki Carter’s bebek mağazasının tuvaletine doğru yollandık. Barnes&Noble’da tuvalet yok mu? diyeceksiniz. Elbette tuvalet de var. Bebekler için alt değiştirme bölümü de. Ancak dışarıda alt değiştirme söz konusu olduğunda hijyen koşulları beni hep düşündürüyor. Bebekler için ayrılan o duvara monte edilmiş alt değiştirme ünitelerinin nasıl kullanıldığına pek çok kez şahit oldum. Bazı ebeveynler, sağolsun, bebeğin altına birşey yaymadan bezi değiştiriveriyorlar. Alttan çıkan çiş ve kaka da olduğu gibi sağa sola bulaşıyor. O ortama Can’ı yatırmak düşüncesi hiç cazip gelmiyor. Kaldı ki ben kendim bile umumi tuvaletleri kullanırken kapı kollarını, muslukları kağıt havlu ile tutan, tuvaletleri temiz bırakmaya gayret eden bir insanım. Neyse, Carter’s ın tuvaleti daha az kullanılan ve daha temiz bir tuvalet.Ayrıca içinde geniş bir bank var ki üzerine örtü yayıp alt değiştirmeye müsait. Kuzey ile güzel bir takım çalışması yaparak Can beyin altını hızla temize çıkardık. Bu arada Carter’s ın yeni sezon cicilerine de baktık. Sonra Barnes&Noble’a geri dönüp kültürlenme işimize bir süre daha devam ettik.
Akşam artık Can’ın iyice alıştığı banyo sefamız vardı. Can’ın son zamanlarda kafasından su döküldüğünde ağlamadığını söylemiş miydim? Ayrıca banyodan sonra babasının masaj yaparak sürdüğü bebe yağını da iple çekiyor. Tam keyif adamı bizimkisi…Neredeeen nereye….Las Vegas’tan buralara getirdim sizi. Haydi bize bay bay!
