Ortaokuldan beri birbirine tutunmuş, birbirini hiç unutmamış iki kız arkadaş: Selgin ve Esra… Büyümüşler, meslek sahibi olmuşlar, anne olmuşlar. Yanlarını tatlı-tatlı kaşıyıp, oturup kahvelerini içmektense, “çocuklara faydalı olacak ne yapabiliriz?” diye düşünmüşler. Ortaya harika bir kitap projesi çıkmış. Gelin Selgin’in sözlerini okuyalım:

…Sevgili Esra ile birlikte yeniden bir şeyler yapmayı konuştuk. Geçen yıl, Mart ayında bir günümüzü ayırdık ve yapacağımız projenin ana hatlarını çıkardık. Babalarımıza mektup yazacaktık. Bir süredir ikimiz de blog yazıyorduk. Çok olmasa da bizi okuyanlar, bizim takip ettiğimiz bloglar vardı. Yardım istedik, çekinmeden sayfalarında çağrımıza yer verdiler. Birkaç gün içinde hızla mektuplar yağmaya başladı. Evet, doğru yolda iyi bir işe başlamıştırk.

Her mektup posta kutusuna düştükçe ve okudukça bazen içimizin burulduğu oldu, bazen mektubun sonuna gelince bir gülümseme yayıldı dudaklarımıza, bazense hıçkıra hıçkıra ağladık.

Sonra bize Banu katıldı. Ben ki uyuzumdur, Esra da bir yabangülü, buna rağmen Banu’yla sanki ortaokul, lise yıllarından beri berabermişiz, sınıf gazetesini yaparken o da bizimleymiş gibi bıkmadan, usanmadan çalıştık. Birimiz pes ettiğinde diğeri yüreklendirdi, birimiz yetmediğinde diğeri yetişti, yükü üstlendi. Anlayacağınız biz üç kişi bir çeşit Voltran olduk.

Sekiz ayın sonunda çocuğumuzu elime aldığımda, tüm samimiyetimle söylüyorum, “Eyvah, biz ne yaptık!” dedim. Okuyunca beni anlayacağınızdan eminim…

İşte böyle diyor Selgen. “İmza: Kızın” tam bir kız-kıza dayanışma projesi. Farklı hayatlardan gelen, yaş dağılımı itibarıyla 7’den 70’e terimini gerçekten karşılamış (yazarların yaşları 8 ve 75 arasında değişiyor) babalarının hiç büyümeyen kızları, babalarına söylemek istedikleri kelimeleri satırlara dökmüşler. Ortaya çıkan, tüm babaların ve kadınların mutlaka okuması gereken harika bir başucu kitabı olmuş. Duygulandıran, ama çok duygulandıran, gülümseten, heyecanlandıran bir kitap bu…

İmza: Kızın’da kimler yok ki? Blog yazarları, sanatçılar, haberciler, anneler, çocuklar, ünlü babaların kızları… Önsözünü Prof. Bengi Semerci yazdığı kitapta, Merve İldeniz, Özlem Yıldız, Yonca Evcimik, Yonca Tokbaş, Seda Diker, Ayşe Tolga, Balçiçek İlter, Parla Şenol ve daha pek çoklarının yazdığı 114 mektup yer alıyor.

Kitabın bir de blogu açılmış. Blogun “Kitaptan Taşan Mektuplar” bölümünde kitapta yayınlanmamış mektuplara yer vermeyi düşünüyorlar. Sizin de babanıza söylemek istediğiniz, içinizde kalan sözleriniz varsa mutlaka gönderin, yayınlansın…

Bir Çocuk Daha Okusun Diye…

Yönetim danışmanı ve eğitimci arkadaşım Banu Özkan Tozluyurt, doktor Selgin GB ve anaokulu sahibi Esra Aylin Akalın’ın özenli çalışmasıyla hazırlanmış olan bu kitabın tüm geliri “Bir çocuk daha okusun diye” YEKÜV – 21. Yüzyıl Eğitim ve Kültür Vakfı’na bağışlanıyor.

YEKÜV, 1992 yılında eğitim konusunda ihtiyaç sahiplerinin elinden tutmak amacıyla kurulmuş, yüzlerce çocuğa her yıl karşılıksız eğitim bursu veren, Umut Kızlar projesi ile on beş yıldır kız çocuklarının okuması için maddi manevi destek sağlayan, 3’ten 73’e eğitim seferberliği ile başladığı yolculuğuna, köyden kente aydınlanma projeleri ile devam eden, ihtiyacı olan herkese eğitim kaynakları yaratmayı, onların düşünen ve üreten bireyler olmalarına olanak sunmayı ilke edinmiş bir vakıftır.

İmza Günü

Kitabı hazırlayan arkadaşlarla tanışmak ve imzalı kitabınızı almak isterseniz 24 Kasım saat 14.00’de TÜYAP Kitap Fuarı’nda 2.Salon 603 C – Yitik Ülke Yayınları Standı’na uğramayı ihmal etmeyin. Aynı gün ve saatlerde diğer arkadaşım Gülüş Türkmen de Anneliğin Ötesinde kitabını imzalayacağı için bir taşla iki kuş vurabilirsiniz 🙂