Minik bebekler ile dışarıya çıkmanın ne kadar meşakkatli olabileceğini tahmin edersiniz. Bizim de her dışarı çıkışımız ayrı bir olay oluyor. Bu pazar Can ile beraber hemen hemen tüm gün dışarıda kalarak kendi çapımızda bir rekor kırdık. Sabahtan babası ile beraber kahvaltı etmeye IHop’a gittik. IHop burada yumurtalı/omletli kahvaltı yapılabilecek yegane yerlerden biri. Tabii bizim Türk usulu beyaz peynir, zeytin, ev reçeli falan aramak hayal oluyor. Ama özellikle ben omlet meraklısı olduğum için bunu da bulduğumuza şükrediyorum.
Kahvaltımızı ettikten sonra haftalık market alışverişimizi yaptık. Can her ikisinde de uslu durdu. Marketin sonuna doğru biraz huysuzlansa da hemen ardından uykuya daldığı için birşeyden şüphelenmedik. Eve gelince bu sessizliğin nedeni anlaşıldı. Güzel süprizimizi (belimize kadar kaka, elbiselerimiz ve araba koltuğumuz batmış) temizledik. Beyefendinin artık iyice boşalmış olan midesini doldurduk. Elbiseleri değişti. Araba koltuğu sabunlu bezlerle silindi. Kurutma makinesi ile kurutuldu. Ardından tekrar dışarıya çıktık. (Bu arada son dönemlerde Can’ı araba koltuğuna oturtmak deveye hendek atlatmaktan zor hale gelmeye başladı. Araba koltuğuna doğru yönelince çığlığı basıyor nedense. Neyse ki arabanın içine girince uyumaya başlıyor.)
Bu çıkışımızda buradaki bir alışveriş merkezine gittik. Mağazaların büyük çoğunluğunda yaz indirimleri vardı. İhtiyacımız olan özel birşey olmadığı için sadece dolaştık. Bebek mağazalarını da gözden geçirdim. Bir standda hoşuma giden aşağıdaki cam objelerden aldım.
Gezimizi doğal ürünler satan bir markete uğrayarak tamamladık. Markette ben çok sevdiğim Crème brûlée’nin Kuzey de limonlu tartın tadına baktı.
Evde Can yine uykuya dalmakta zorlandı. Önce açlıktan olduğunu tahmin ettik. Ama yedirmemize ve altını değişmemize rağmen yine uyumadı. Kimi zaman dışarıda çok kalınca bebeklerin sigortaları atıyor sanırım. En son çare olarak bebişimizi bizim yatağımızda babası ile benim ortamıza aldık. Işıkları kapatıp başını yavaşça okşayarak uykuya daldırdık.
Akşam, utanıyorum ama, yine tatlı yedik. Kuzey ne zamandır kek yapmamı istiyordu. Bebeğin uyumasını fırsat bilip kakaolu/beyaz/çikolata parçalı kek yaptım. Üzerine de dondurma koyarak kalorileri patlattık. İyi geceler efendim…
Kekiniz çok güzel gözüküyor. Tarifini alabilir miyim?
Kakaolu/Beyaz/Çikolata Parçalı Kek
1 bardak un
1 bardak sıvı yağ
1 bardak şeker
2 yumurta
1 tatlı kaşığı kabartma tozu
1 paket vanilya
1 çay bardağı süt
2 kaşık kakao
1 avuç çikolata kırığı
Fırını önceden 175 C derecede (350F) ısıtın. Un, sıvı yağ, şeker ve yumurtayı mikserle çırpın. Kabartma tozu ve vanilyayı ekleyerek çırpmaya devam edin. Daha sonra sütü azar azar ekleyin. Hamurun kıvamı katı olmamalı. Sıvıya yakın olmalı. Daha sonra hamurun yarısını başka bir kaba alın. Diğer yarısına kakao ve çikolata parçalarını ekleyip mikser ile çırpmaya devam edin. Homojen bir biçimde karışınca beyaz hamuru, kakaolu hamurun üzerine fazla sallamadan dökün. Fırında en az 45dk pişirin. Kekin pişip pişmediğini anlamak için ortasına temiz bir bıçak batırın. Kekin hamuru bıçağa yapışıyorsa pişirmeye devam edin. Yapışmadan çıktığında kekiniz olmış demektir. Yalnız bu kontrolü sadece 1 defa yapmanızı tavsiye ederim. Çünkü kek pişerken fırının kapağı çok açıldığında kek kabarmaz. Afiyet olsun!
Ellerinize sağlık nefis gözüküyor….
Teşekkürler Eminecim
afiyet olsun, hem Can’a hem size 🙂
Teşekkürler Huriyecim