Esra’nın Hamilelik Günlüğü – 39. Hafta

Herkese merhabaaa,

Biz hala buralardayız a dostlar 🙂

40 haftalık görünen bu sürenin sondan bir önceki haftasındayız-sanırım- Son haftalarda yazılanlar genelde doktor kontrolleriyle ilgili oluyor sanki. Bizim bu haftaki kontrolümüz de çok şükür iyi geçti. Bir değişiklik yok, yürüyüşe ve hurmaya devam. Kızımız yüzünü uzuuun zamandır göstermeyince “nazlı mı, inatçı mı yoksa şakacı mı?” gibi esprilere maruz kaldık. Nisanın 1’inde doğarsa kesin çok şakacı diyeceğiz 🙂 Daha önce söyledim mi bilmiyorum, 4 nisanda doğarsa babamla aynı gün doğmuş olacak ve o da hayatta olmadığından ayrıca değişik olacak. Doktordan çıkınca bende bir duygu boşalmasıyla beraber ağlama durumu oldu. Yağmur yağıyor diye ağladım, Elif’imiz çok şükür iyiymiş diye ağladım. İnsan iyice garipleşiyor değil mi? Bu satırları sonradan okuduğumda güler miyim acaba ya da yine duygulanır mıyım?

Doktor kontrolümüze annemin ısrarıyla çantalarımızla gittik ama ben herhangi bir şey olmadığını hissetmiştim. Elif’imiz galiba Nisanı bekliyor ya da “Seçimler bir geçsin de, daha güzel günlere mi doğayım anneciğim” diyor, göreceğiz bakalım.

Elif’in hemen tüm eşyaları tam değil ve bu durum beni rahatsız etmiyor. Bizim dışımızda herkes sanki daha gergin heyecanlı gibi. Biz karı-koca yapı olarak günlük kullanımıyla “uyuşuk” dediğiniz cinsteniz. Bu nedenle her şeyimiz tam olsa bir gariplik olurdu. Temel şeylerinde eksik olmadığı müddetçe bence sorun yok. Bir şeylerin ihtiyaç duyuldukça, zamanla alınması daha güzel sanki. 19. haftaydı sanki benim “hazırlıklara başlasam mı” deyişim 🙂

Hamileliğimde her dönemin ayrı bir güzelliği oldu. Çok şükür ki hiçbir dönemde “bitsin artık” demedim. Hep keyif aldım. Şimdi sona yaklaştıkça biraz onun hüznü de var. Karnımdaki hıçkırıkları videoya çekiyorum o yüzden. Elbette ki yepyeni bir hayat var önümüzde inşallah, ama, insan yine de bir hüzün yaşıyor. Alışmışım Elif’le uyup uyanmaya, yürümeye birlikte yorulmaya, kitap okumaya. Allah nasip ederse bunları göz göze yapmak da daha farklı olacak.

Bu benim hamilelik haftasındaki son yazım mıdır acaba? Biz aile ortamında bahisleri açtık, “Sizce ne zaman olur doğum?” dedik. Siz de katılabilirsiniz.

Genel durumumuz da çok şükür gayet iyi. Tamam belki biraz ağır vasıta gibi hareket ediyor olabilirim ama siz bir de beni yürüyüşte görün, yolların Ferrari’si gibiyim(z)

Haftaya yeni bir yazım olursa yinelerim, ama, unutmadan, tüm süreçte hep yanımda olan Tanla sana ne kadar teşekkür etsem az. Berrak ve Mervin’in, Nehir ve Mira’nın benim için yeri hep apayrı olacak. Yorum bırakıp sorularıma cevap verenlere, bu yazıları okuyan sessiz okuyuculara herkese Elif ve bizden bir dolu sevgi & öpücük.

Doğum şeklimiz /günümüz vs. tabii ki belli değil ama siz dualarınızı bizden eksik etmeyin olur mu?