Oldu da bitti maaşallah! Nazar da değmez inşallah! Tahmin ettiniz değil mi? Can bugün hayatının önemli anlarından birini yaşadı: Sünnet oldu. Onunla beraber biz de ailecek sünnet olmuş gibi hissettik. Neden mi? E anlatıyorum canım.

sünnetSünnet Kararı

Bir oğlumuz olacağını duyduktan sonra akla ara ara gelmeye başladı sünnet düşüncesi. Doğum sırasında hastaneden çıkmadan sünnet yaptıran arkadaşlarımızdan olayın rahatlığını işitmiş ve öyle yaptırabileceğimizi düşünmeye başlamıştık. Rahatlığın dışında işin bir de tıbbi yönü var. Doğumdan sonraki 24-72 saat içinde yapılan sünnetlerde daha az kanama oluyor ve bebekler de daha az rahatsız oluyor. Daha sonraki günlerde sünnet bölgesindeki kan damarları genişlemeye ve sünnet derisi oluşmaya başladığı için işler zorlaşıyor. Amerika’da yaygın olan uygulamada, doğumdan sonraki 24-72 saat içinde yapılmazsa, ilk 2 hafta içinde genel anesteziye gerek olmadan doktor ofisinde yapılabiliyor. Ancak 2 haftadan sonra genel anestezi gerekiyor. İki yaş civarından sonra cinsel kimliğin gelişme dönemi olduğu ve korku yaşayabileceği için bu konuları anlayabileceği 7-8 yaşına kadar erteleniyor. Ayrıca iki yaş civarında iyileşen sünnet bölgesine dokunmak isteyebileceği gerekçesiyle de pek önerilmiyor.

Bu nedenlerle sünneti doğum zamanında yaptırmaya karar verdiğimiz için benim kadın/doğum doktoruma fikir sormuştuk. Doktorum kararımız doğum zamanı yaptırmak yönünde olursa hastanede bizi ziyaret edecek olan pediatri uzmanı doktorun sünnet yapabileceğini belirtmişti.

Can’ın doğum zamanı yaklaşıp, iş gerçeğe  binmeye başlayınca biz de Amerika’da sünnetin nasıl yapıldığını araştırmaya başladık. Araştırmalarımızın sonucunda birden fazla kesim yöntemi (Plastibell, Gomco, Mogen) olduğunu öğrendik. Ancak bu yöntemlerden hiçbirisi bizim alışkın olduğumuz dikişli yönteme benzemiyordu. Onu mu seçelim, bunu mu seçelim derken Can dünyaya geldi. Biz hastanedeyken gelen pediatri uzmanına hangi yöntemle kesi yaptığını sorduk. Plastibell yöntemini söyledi. Bizim kararsız kaldığımızı görünce “şu anda karar vermek zorunda olmadığımızı, ilk 2 hafta içinde ofisinde anestezisiz olarak yapılabileceğini, ancak 2. haftadan sonra artık ofiste yapılamayacağını, hastanede genel anesteziyle yapılması gerektiğini” söyledi. Teşekkür edip, kararımızı sonra bildireceğimizi söyledik.

Daha sonra ne mi oldu? O ilk günlerin telaşı sırasında sünnet aklımıza gelen son şeydi. Nasıl olsa daha vaktimiz var diye erteledik ve anestezisiz dönemi kaçırdık. Aslına bakarsanız basit bir sünnet işlemi için neden genel anestezi yapıldığını bir türlü anlayamıyordum. Bizim zamanımızda Türkiye’de hep lokal anesteziyle yapılıyordu.

Şubat ayında Can 11 aylıkken Türkiye’ye gittiğimizde orada yaptıralım mı diye düşündük ve doktor bakmaya başladık. Derken Türkiye’deki doktorların da çocuğa korku ve acı yaşatmamak için artık genel anesteziyle yapmaya başladığını öğrendik. Eğer anestezi açısından bir fark yoksa, bir de sigorta işlemleriyle uğraşmayalım, en iyisi burada yaptıralım diye karar verdik.

Günler birbirini kovaladı. Sünnet fikri arada aklımıza düşüyor, ancak genel anestezinin sevimsizliğinden dolayı bu fikri sürekli öteliyorduk. Sonunda Can’ın 18 ay rutin muayenesi geldi. Muayene sırasında çocuk doktorumuz beklemediğimiz birşey söyledi. Meğer Can’ın sünnet derisi bölgesi oldukça darmış. Fimozis (Phimosis) denilen bu darlık, ilerleyen yaşlarda idrar kanallarında basınç yapıp, böbreklere kadar yansıyan bazı rahatsızlıklara yol açabiliyormuş. Artık durumun ertelenecek bir yanı kalmamıştı. Kuzey’e “Bir an önce bu işten kurtulalım” dedim. Önce çocuk cerrahından randevu aldık. O da çocuk doktorunun koyduğu teşhisi yineleyince 27 Kasım’a operasyon randevusunu aldık.

Büyük Gün

Sünnet günü yaklaştıkça aldı mı beni bir telaş… Sanki Can değil de ben sünnet olacağım. Nedense genel anesteziye takılmış durumdayım. Doktorumuz her ne kadar anesteziyi çocuk konusunda uzman bir anestesiztin yapacağını söylese de yine de endişeleniyor insan. Bir yandan da şu işi artık halledip, akıllarımızdan uzaklaştımak istiyorum.

Bugün hastanede saat 8,30’da olmamız istendi. Sabah erkenden kalktık. Can kurallar gereği gece 24,00’den sonra birşey yemediği için karnı aç olarak uyandı. Sürekli süt sorup duruyor. Hastaneye ulaştık ve giriş işlemlerimizi yaptırdık. Bir müddet sonra bizi “operasyon öncesi odası”na aldılar. Orada Can’ın elbiselerini çıkarıp hastane elbisesi giydirdik. Bizimkisi hemşireleri görünce biraz limoni oldu ve mızıldamaya başladı. Ancak ardından verdikleri sakinleştirici ve ağrı kesici karışımıyla hayatının ilk sarhoşluğunu yaşadı. Görecektiniz. Kucağımda kuzu kuzu oturup hemşirelere baygın baygın gülümsüyor. Çok komikti. O arada doktorumuz gelip operasyon hakkında kısa bir bilgi verdi. Birazdan oğlumuzu hemşireye teslim edip, biz de bekleme alanına geçtik. Operasyonun en fazla 1 saat süreceğini bildirdiler.

Bekleme dakikaları çok uzun gibi geldi. Oysa gerçekten 1 saat sonra doktorumuz ameliyathaneden çıkıp bizi bilgilendirmeye geldi. Operasyonun iyi geçtiğini söyledi. O an üzerimden büyük bir yük kalktı. Can’ın şu anda ayılma odasında olduğunu, birazdan onu görebileceğimizi söyledi. Sünnet bölgesine nasıl bakım yapılması gerektiği ve ağrıyla başa çıkma konusunda konuştu. Özetle şöyle dedi:

  • Önümüzdeki birkaç gün içinde sünnet bölgesi şişmiş ve kırmızı görülebilir. Damla şeklinde hafif bir kanama olabilir. Sünnet bölgesinde sarı/yeşil renkli bir kabuk oluşabilir. Bunlar normaldir.
  • Sünnet bölgesinde dikişler olacak. Bunlar en fazla 2 hafta içinde kendi kendine erir.
  • Banyo yapabilir. Mevsim uygun olsaydı havuza/denize bile girebilirdi. Aktivitelerinde herhangi bir kısıtlama yok.
  • Sünnet bölgesine herhangi bir gazlı bez gibi birşey sarılmayacak. İlk iki gün antibiyotikli krem sürülecek. Sonraki günlerde vazeline geçilecek.
  • Normal bebek bezlerini giyebilir. Alt değiştirirken ıslak mendil kullanılabilir.
  • Ağrıyı kesmek için doktorun önerdiği ilaçlar kullanılabilir.
  • Bebeğin özellikle ilk günlerde huzursuz olması normaldir. Sakin kalmaya ve onu rahatlatmaya çalışın.

Doktorumuz aşağıdaki durumlarda onu aramamızı söyledi:

  • Sünnet bölgesinde damla şeklinin ötesinde, hafifçe basınç uygulandığında durmayan kanama olursa
  • Sünnet bölgesinde enfeksiyon olursa
  • Sünnet bölgesinin ucu mavi ya da siyaha dönerse
  • Çiş normal akış dışında damla damla gelirse
  • Ateş olursa
  • Bunun dışında aklımıza takılan her konuda…

Bu bilgileri verdikten sonra doktorumuz ayrıldı. 10-15 dakika sonra da hemşire gelip, “ayılma odası”na gidebileceğimizi söyledi.

İşte orada, oğlum hastane yatağında yatıyor. Minik bedeni battaniyenin altında, gözleri kapalı, melek gibi uyuyor. O kadar masum ki…Küçük eline serum takılmış, üzerine de dinazorlu sargı bezi sarılmış. Altına yeni bir bez bağlamışlar. Her zaman alıştığımız bezden değil. Çamaşır gibi giyilen büyük abi bezi.

Caaan, Can! diye hafifçe seslenip, yanağını okşayarak uyandırmaya çalıştık. Bizimkisi bana mısın demiyor. Öyle derin uyuyor. Hemşire bu durumun normal olduğunu, bazı bebeklerin hemen, bazı bebeklerin de bir müddet sonra uyandığını söyledi. Sabırla beklemeye başladık. Can uyanmakta direnince hemşire yüzünü hafifçe nemli bir bezle sildi. Oğlum önce tek gözünü açtı, alt dudağını memnuniyetsizlikle büzdü. Sonra uyanmaya başladı. Ne bir ağlama, ne de başka birşey. Sadece biraz mızmızlık, biraz kucak isteme. Kendine gelir gelmez istediği ilk şey mama oldu. Öyle karnı acıkmış bebeğimin. Zaten ayıldıktan sonra birşey yiyip-içtiğini görmeden göndermiyorlar. Hastanenin ikramı elma suyu ve meyveli/buzlu dondurma verdiler. Meyve suyunu kana kana içti. Buzlu dondurmayı da daha önce hiç vermemiştik. Bugüne kısmetmiş. Çok hoşuna gitti. Sömüre-sömüre yedi. Karnı doyunca ilk iş elindeki serumu söküp, atmaya çalıştı. Çocuğum düzenini bozan hiçbirşeye tahammül edemez zaten 🙂 Elini kanatmasın diye hemşire dikkatlice çıkardı. Ardından elbiselerini giydirip, hastaneye bye-bye dedik.

Evdeyiz

Eve gelince ilk iş elini-yüzünü yıkadık. Elbiselerini değiştik. Ardından süt istedi. Yürürken hala sendeliyordu. Evde minik bir sarhoş adamcık var. Daha sonra uyumasını teklif edince hiç direnmedi. Tulumunu giydirmeden önce hastane bezini çıkarıp yeni bir bez takmak istedim. O zaman biraz huysuzlandı. Biz de sünnet bölgesine dikkatlice bakma şansını bulduk. Oldukça şiş ve kırmızıydı. Hızla antibiyotikli kremini sürdük. Hiç elletmek istemedi. Umarım geçecek…

2-3 saat kesintisiz uyudu. Uyandıktan sonra sallantılı yürüyüşü düzelmişti. Ancak ağrısı olduğunu tahmin ettik. Çünkü genellikle sakin olan bebeğimiz huysuz ve sabırsız. Ne yapacağını bilemezmiş gibi o oyuncaktan bu oyuncağa saldırıyor. Bazı aktivitelerde biraz oyalanır gibi gözükse de, daha sonra bağırıp, mızıldanıyor. Sürekli kucak istiyor. Bu birkaç gün krallığını yaşayacak. Normal yemek yerine yer fıstığı yemesine, açıkta yoğurt varken yeni yoğurt kabını açtırmasına ve kaseden yemek yerine yoğurdu kabından kaşıklamasına, suları yere dökmesine fazla ses çıkarmadık. İsteklerine hayır diyerek zaten bozuk olan sinirini daha çok bozmak istemiyoruz.

Bütün bunlara rağmen akşam yemeğini fena yemedi. Ben bu satırları yazarken Can içeride babasıyla uyuyor. Uykuya geçmesi çok zor oldu. Kuzey saatlerce kucağına alıp salladı. Yine de memnun olmadı. Süt istiyor, sütü verince eliyle itiyor. Yatak odasından salona gitmek istiyor. Salona gidince geri dönmek istiyor. Sürekli ıh-ıh diye birşey soruyor ama maalesef anlayamıyoruz. Böyle uğraşa-uğraşa yorgunluktan uyuyakaldı. Anlaşılan bizi zor birkaç gün bekliyor.

Sünnet maceramız işte böyleydi. Şimdi önümüzdeki iki hafta iyileşme süreci olacak. Bu sürecin sonunda bir kere daha doktorumuza görünüp herşeyin yolunda olduğundan emin olacağız. Erkek bebeği olanlara sözüm, sünnet işini mümkün olduğunca çabuk halledin. Mümkünse doğumda (anne adayları size sesleniyorum bizim yaptığımız hataya düşmeyin) ya da ilk iki haftada henüz genel anesteziye ihtiyaç duyulmadan yaptırın. Çünkü bebek büyüdükçe işler zorlaşıyor.Can’ın da bir an evvel iyileşmesi için bize şans dileyin olur mu?

Tanla Bilir

Merhabalar! Adım Tanla. Web tasarımcısı ve BebekveBen'in kurucusuyum.
BebekveBen çocuk bakımından öte ebeveynlik, kadın olmak, birey olmak, yurtdışında yaşam, seyahat, yemek, ürünler, eğitim, sağlık gibi hayatın içinden pek çok konunun paylaşıldığı, ailelerin buluştuğu, soru sorduğu, dileyenlerin konuk yazılarla katkıda bulunduğu ve deneyimlerini paylaştığı bir platform... Bize eşlik ettiğiniz için teşekkürler.

Yorumlar

Yanıt Yaz
  1. Çok geçmiş olsun.Şükür atlatmışsınız. Ben de çok korkmuştum ama fazla geciktirmeden 4,5 aylıkken yaptırdık ve çok kolay oldu.Lokal anestezi,sonrasında da hiç bişey hissetmemiştik.Tekrar geçmiş olsun.

  2. geçmiş olsun cana artık minik bir adam olmuş.sünnet telaşını ve o heyecanı çok iyi biliyorum bizde 2,5 aylıkken lokal anestezi ile yaptırmıştık ve çok şükür ki bir sorunla karşılaşmadan atlatmıştık.Çocuğunuzu elinizden almaları ve geri gelmesini beklemeleri çok kötü insana zaman geçmek bilmiyor.Şuan o günümüz gözümün önüne geldi ve hala gözlerim doluyor.

  3. Tanlacim,cok cok gecmis olsun canim,her zamanki gibi butun dualarimiz ve kalbimiz sizinle! Bu zor gunler cabucak gecer, hic merak etme,Allaha emanet!
    Kucuk CAN demek erkeklige ilk adimini atti,tebrikler !
    Butun kalbimizle SAGLIKLI, HUZURLU,SEVGI- COSKU ve NES’E DOLU, tum sevdikleriyle birlikte,herseyin gonlunce oldugu ISIK DOLU bir YASAM diliyorum,hem CAN’I hem sizleri opuyorum canim!
    Ergun amcan da sevgilerini yolluyor ve gecmis olsun diyor.

  4. Geçmiş olsun, eminim uyandığında sıkıntısı daha az olacak, bir sonraki güne de hiçbir şeyi kalmayacak 🙂

  5. Sevgili CAN torunumuzdan gelen güzel haberle kanatlanıp uçtuk. Dileğimiz, eğitim öğrenimini tamamladıktan sonra güzel, mutlu bir yuva kurması, çoluk çocuğa kavuşması. Birlikte mutlu bir hayat sürmeleri. Tanla ve Kuzey’i de kutluyoruz…
    Kucak dolusu selam, sevgimizi gönderiyoruz güzel ülkenizden, ülkemizden….
    Saadet Babaanne
    Ali Dede

  6. Hayırlısı ile bu işde halloldu.Bundan sonrası hızla iyileşme.Daha büyüyünce çocuklar bayağı bir travma yaşıyor.Çok çok geçmiş olsun en kısa zamanda herşey yoluna girer,biriki gün mızırdanmak normal.Torunumun dediklerini yapın üzmeyin onu bu günlerde.Hepinizi öptüm,

  7. geçmiş olsun
    biz de 2 günlükten yaptırdık berk’i… doktorumuz basınçlı çiş durumunda da (iğneden suyun fışkırması gibi ince ve basınçlı) bizi araması gerektiğini söylemişti. bu arada erkek bebek bekleyen anne adaylarına önerim doğumdan sonra çabucak bu işe girişmeleri… göbek bağının düşmesini beklerken zaten ekstra bakım ve silme banyo yaptırılıyor. böylece sünnet bakımı banyo yaptırmama olayı hallolmuş oluyor. ayrıca iyileşme süreci gerçekten çok hızlı. göbekten önce iyileşti sünnet derisi

  8. ayrıca benim çok gereksiz bulduğum sünnet düğününden de yırtmış oluyorsunuz. benim gibi düşünüp de geleneksel aile tipine sahip ebeveynler için süper bir bahane 🙂 sünnet düğünü isteyenler için 4 – 5 yaşlarında bir tören yapma opsiyonu her zaman mevcut

  9. Hayirli ugurlu olsun.Ben biraz gec takip ediyorum bu aralar.Her yazini mutlaka okuyorum ama yorum yazmaya gelince ne yazik ki ayni perpormansi gosteremiyorum.Hem hamilelik, hem oglumun cok aktif bir bebek olmasi biraz yavaslatti beni.

    Benim de oglum dogduktan 2 gun sonra hemen sunnet oldu.Bu ,esim ve benim ortak tercihimdi.Hem cabuk iyilessin ,hem aciyi cabuk unutsun istedik.Zaten doktorumuz da cok hareketli olmadiklarindan bu gunlerin en uygun gunler oldugunu soyledi.Sunneti dogum olayina yardimci olan doktorumuz gerceklestirdi.Zaten hamileyken bana sunnet hakkinda gerekli bilgi verilmisti.Sanirim esimin Amerikali , benim ise musluman bir ulkenden olusum dusundurdu onlari.Bize yasalar geregi bir zorunlulugumuzun olmadigini soylediler fakat senin bahsettigin bu bir kac farkli sunnet seklnden bahsetmediler.

    Bir cok kisiye sordum fakat kimsenin farkli cesitlerinden haberi yok.Acaba eyaletlere gore mi degisiyor diye dusunuyordum ama esimin anneannesi Sikagolu, Esim ve ailesi dogma buyume New York lu onlarda cok sasirdi.

    Ben de gecen kontrolde cemkirdim , dedim farkli sunnet kesimi oldugundan neden bahsetmediniz doktorda sasirdi.Simdi ben de cok saskinim acaba sunneti dogru mu yapildi diye kafam karisti.Kime guvenecegim ben 🙁 her gun yeni bir tarz gelisiyor 🙂 Allah tan ikinci kiz olacakta bu derdimiz olmayacak diye seviniyorum..

    • Sünnet konusundaki güzel dileklerin için teşekkürler Sibelcim. Biz de Enoch Barış’ın geçmiş sünnetini tebrik ederiz.

      Amerika’da kullanılan sünnet teknikleri çok. En sık kullanılanlar Plastibel, Gomco ve Mogen Clamp. Ayrıca bu yardımcı aletleri kullanmadan bizim bildiğimiz anlamda kesi yapan doktorlar var ki, Can tesadüfen böyle birine denk geldi.

      Sünnet konusunda hiç endişelenme. Bu bahsettiğim aletler sadece kesi yapılırken sünnet derisini sabit tutmak için tasarlanmış. Ancak hangi yöntemle kesi yapılırsa yapılsın, bildiğim kadarıyla görüntü açısından sonuç değişmiyor. Önemli olan o bölgedeki fazla derinin bir şekilde alınması…

      Az önce blogunu okudum. İkinci bebişin kız olacağını ve isminin Beluah Sibel olacağını sevinçle öğrendim. Sağlıkla kucağına almanı dilerim…

      Sevgiler

  10. Darısı oğlumun başına 🙂
    Yakışıklımız büyüyor artık sünnet de oldu. Küçük yaşta yapılması bence en iyisi, ama maalesef tuna 7 yaşına geldi bu sene planımız artık yaptırmak çünkü yaş ilerledikçe iyileşme süreci uzayacak, hastanede yaptırıp evde aile arasında mini bir tören düşünüyoruz.
    Güzel duygular bunlar,

  11. Tanlacim,
    Ne zamandir sunnet ile ilgili yazacagim.. Bugun artik yazayim…
    Biz 10 gunlukken bir klinikte yaptirdik, yakin bir arkadasimiz da dogumdan hemen 1 gun sonra hastanede yaptirdilar.
    Internette videolarda seyrettigimiz gibi sakin olmadi bizim ki! Soyle ki, o bolgeye uyusturucu krem suruyorlar yarim saat once, soylediklerine gore bizim parmagimiza surseler 2-3 saat boyunca parmagimizi hic hissedemezmisiz.. Yapilan ortam ise ciddi bir ameliyat odasi diyebilirim. Cocugun belden asagisini sabitliyorlar, ayaklarinindan ve belinden kemerlerle masaya bagli. Hem belden asagisi ciplak soguk bir zeminde oldugu icin, hem sabitlendigi icin cok korkmustu. O an baslayan aglamalari yaklasik 1 saat surdu. Operasyon 10 dk sadece, geri kalan zamandaki aglamasini siz dusunun.. Ben zaten pisman oldum oglumun aglamalarini duyunca, o ameliyat odasinda, ben de yan oda da agliyoruz.. Operasyon bittiginde bizi odaya aldilar, bebegimi o halde gorunce bittim zaten. O an bize bakisini, o goz yaslarini hic unutmayacagim. Ne yaparsak yapalim agliyordu. Klinikten cikmamiz cok uzun surdu, uyuya kaldi yorgunluktan bebegim. Eve vardigimizda 3-4 saat uyudu, ama ben onu kucagimdan bir an bile birakamadim. Surekli kulagina ‘ozur dilerim bebegim’ diyordum. O kadar pisman oldum ki! Aradan 1 yil gecti ama simdi bile yazarken cok uzuluyorum..
    Gelelim iyilesme donemine;
    Bir hafta boyunca boyunca vazilin surduk, her alt degisiminde.. 3 gun de toparlamisti. Ama her altini degistirmek istedigimde aglamalari beni cok uzmustu. Sanki cani yaniyordu. Hic altini degistirmek istemiyordum. Tek basima degistiremiyordum artik. Hala o korkuyu unutmamisti yavrum.. Uzun bir sure de cildine her islak mendil degisinde urktu. Ancak anne olan anlar bunu.. Emzirirken ayaklarini oksamama bile izin vermiyordu artik.. Kisacasi cocugun travmayi atlatmasi zaman aldi. O kadar kucuk olmasina ragmen herseyi hissediyorlar, bu bir gercek..
    Yakin arkadasimizin bebegi de benzer seyleri yasadi. Sunnet icin cocugu baska bir yere goturuyorlar, evet aglamasini duymuyorsunuz ama yasadiklari ayni sey. Birkac gun boyunca meme almadi. Bizim doktorumuz 10 gun sonra yapalim derken bunu kastetmisti. Ilk gunlerde cocuk memeyi almaya alismasi lazimdi ki beslenmesini etkilemesin. Onlarda da sargi bezi katilasip yapismis, cocuk surekli huzursuz. Uykularindan hep aglayarak ve sicrayarak uyaniyor..vs. Bir hafta sonra sargiyi bol bol kremleyip cikardilar, cocuk da rahat etti.

    Tanlacim, bence siz daha uygun bir zamanda yaptirdiniz. Evet narkoz aliyor o kucucuk beden ama cocuk agrisini sizisini belli edebiliyor. Agri kesici verebiliyorsun. Iyilesme sureci birazcik daha uzuyor belki. Ne zaman ve nasil yapilirsa yapilsin sunnet kesinlikle kolay degil.. Anne-baba da o travmayi cocukla birlikte yasiyor.

    Insallah ikinci bebegim kiz olur da tekrar yasamam ayni seyleri 🙂

    Ben sadece yasadiklarimi ve duygularimi yazdim.. Sunnet yaptiracak anne adaylarina bir de bu opsiyonu anlatmak istedim..
    Sevgiler!

Bir cevap yazın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

Bell of Hope

New York: 4.Gün

#bimilyonneden: Bir Grup İnsan!