Can’ın İlk Sene Sonu Gösterisi

Bugün Can anaokulundaki ilk sınıfından mezun oldu… Mutluluk, gurur ve sevinç gözyaşları… Can’ın eğitim hayatındaki ilk mürüvetimizi gördük diyebilirim… Mezuniyet için okulda özel bir tören hazırlanacağını duyunca çok heyecanlandık. Meğer her sene sonunda okulda International Festival (Uluslararası Festival) adında bir gösteri yapılarak dönem kapatılıyormuş. Tabii bizim için bunlar ilk, yeni ve heyecan verici… Okuldaki her sınıf ayrı bir ülkeyi seçerek o ülkenin kültürüne dair bir gösteri hazırlıyor. Ayrıca festival gününde okulda sene boyunca o ülkeyle ilgili yapılan etkinlik çalışmalarının ürünleri sergileniyor. Gelen konuklara o ülkelerden yemekler sunuluyor. Bu sene de sınıflar her kıtadan en az bir ülke seçmeye çalışmışlar. Asya’dan Hindistan, Avrupa’dan  Almanya, İskoçya ve Yunanistan, Afrika’dan Uganda, kuzey Amerika’dan A.B.D., güney Amerika’dan Trinidad & Tobago ve son olarak aslında bir kıta olan ve yeryüzünde insanların sürekli yerleşimde olmadığı tek yer sayılan Antartika seçilmişti. Bilin bakalım Can’ın sınıfı hangisiydi? 🙂 Evet, aynen tahmin ettiğiniz gibi: Antartika…

Aylar öncesinden başladı hazırlıklar. Can’ın öğretmeni sene başında bize özel bir proje için süt bidonlarını evde biriktirmemizi ve sonra okula getirmemizi istedi. Konunun International Festival ile ilgili olduğunu anladık ama proje sürpriz olduğu için ne olduğunu kestiremedik. Can’ın kostümü için bedenine büyük gelecek, siyah bir kadın tişörtü satın aldık. Gösteride kullanacakları müzik belirlendi ve provalar başladı. Öğretmenleri The Ants Go Marching isimli şarkıyı seçmiş. Şarkının orijinalinde karıncalarla ilgili olan sözleri penguenlere uyarlamış. Günler boyunca evde Can’ın penguen gösterisinden parçalar izledik ve gösterinin nasıl olacağını çok merak ettik.

Sonunda güzel bir cumartesi sabahı, merakla beklediğimiz gün geldi, çattı. Okula vardığımızda öğrenciler, veliler ve ailelerin yakınlarından oluşan bir kalabalık vardı. Can’ı gösterinin son hazırlıkları için öğretmenine teslim edip, okulun bahçesinde kurulan sahnenin karşısına konumlandırılmış sandalyelerde yerimizi aldık. Okul müdüresi hepimize hoşgeldin diyerek, ilk gösterinin Yunanistan’a ait olduğunu söyledi. Festival programına göre Can’ın sınıfı dördüncü sırada sahneye çıkacaktı.

Yunanistan

Gösteriler Yunanistan’ın çok bildik Zorba dansıyla başladı. Antik Yunan kıyafetleri giymiş minikler sahneyi aldığı ilk dakikada hiç beklemediğim birşey oldu. Gözlerimden çeşme gibi yaş süzülmeye başladı. Mutluluk gözyaşları… Ama daha benim oğlumun sınıfı bile değildi ki bu :)… Şimdi bu satıları yazarken bile gözlerim doluyor. Sanırım anne olmak insanda geri dönüşü olmayan değişikliklere sebep oluyor 🙂 Zaten eskiden de çocukları severdim. Anne olunca tüm çocuklara karşı ekstra duyarlı olmaya başladım. Şunların masumluğuna, güzelliğine bakar mısınız? Haksız mıyım?

Yunanistan sınıfı bence en güzel hazırlanmış sınıftı. Kocaman bir Truva atı inşa etmekle kalmamışlar, onun küçük versiyonlarını da hazırlamışları. ikram edilen yemekler humus, zeytinyağlı dolma, salata, cacık gibi bizim damak tadımızdaki yiyeceklerdi. Duvara astıkları Yunanistan haritasında komşu ülke Türkiye’yi görmek de bizim için güzel bir sürpriz oldu.

İskoçya

İskoçya’nın gösterisinde bu ülkenin adı söylenince hemen aklımıza gelen İskoç etekler ve bu tarz gösterilerin olmazsa olmazı gayda vardı. Gayda sesi beni oldum olası çok etkilemiştir. Belki de Braveheart filmini çok sevdiğimden… İskoçya gösterisini yapan minikler çok komikti. Ayaklarını asker gibi rap-rap yaparak yürüdüler. Çok küçük oldukları için sahnede tam bir curcuna vardı 🙂

İskoçya’nın sınıf sergisi aralarında en zayıf olanlardandı. Ancak diğer ülkelerde olmayan yöresel giysileri sergilemeleri hoştu. İkram olarak özel bir kurabiye ve meyve suyu verdiler.

Almanya

Almanya’nın ufakları, Alman bayrakli tişörtleri ve mini mini şortlarıyla pek bir şıktı. Fotoğrafta gördüğünüz ortadaki sarışın kız gösteriyi resmen götürdü. Diğerleri çok minik oldukları için daha çok şaşkın ördek yavrusu gibi sağa sola bakmakla yetindiler. Aralarından biri de, kalabalıktan olsa gerek, çok korktu ve gösteri boyunca ağladı. Zavallım benim 🙁

Almanya’nın sınıf sunumu fena değildi. El işi kağıtlarından minik bayraklar yapmışlardı. İkramları arasında meşhur Alman sosisi, sauerkraut denilen lahana yemeği ve Brezeln denilen hamur işi vardı.

Hindistan

Hindistan sınıfı “Chakka Chakka Chayya Chayya” isimli, çok beğendiğim bir şarkıyla dans etti. Hindistan’ın binbir renk ve kokudan oluşan kültürünü büyüleyici bulan biri olarak, dansları keyifle izledim. Çocuklar güzel çalışmışlardı. Yaşları uygun olduğu için danslarını uyum içinde gerçekleştirdiler.

Hindistan ikram olarak bölgedeki bir Hint restoranı tarafından hazırlanmış pilav, salçalı köfte ve kendilerine özgü sac ekmeğinden ikram etti. Sınıflarında Taj Mahal’in çok güzel bir resmini yapmışlar, Hint kumaşlarını ve bayrağını duvara asmışlar ve Hindistan haritasını sergilemişlerdi.

Trinidad & Tobago

Havada tutulan bir çubuğun altından eğilerek geçilen dans Limbo’nun, Güney Amerika’da bir ada ülkesi olan Trinidad & Tobago’dan doğduğunu biliyor muydunuz? İşte sıradaki sınıftaki minikler de Küçük Denizkızı (Little Mermaid) filminden “Sebastian’s Limbo  Rock” adlı şarkı eşliğinde limbo dansı yaptılar.

Trinidad & Tobago sınıfında ülkenin parası ve haritası gibi kültürel öğeleri sergilemişlerdi. Trinidad & Tobago yemekleri değişik bir etli pilav ve bir cins meyveli pudingden oluşuyordu.

Afrika (Uganda)

Afrika festivalde kıta olarak temsil edildi. Ancak öğrenciler Uganda’nın bayrak renklerinden oluşan kıyafetler girmişlerdi. Ünlü Amerika’lı müzisyen Paul Simon’ın “Under the African Skies” şarkısı eşliğinde, çocuklar davul çalarak geleneksel Rwanda dansını yaptılar.

Afrika sınıfında da süsler biraz zayıftı. Sadece harita hazırlanmıştı. Ancak kocaman bir yemek büfesi etkinliklerin eksiğini kapatıyordu.  Meyve salatası, meyveli tatlılar ve özel bir çeşit pilavdan oluşan Afrika yemekleri sunuldu.

Amerika

Amerika sınıfı gösteriye en güzel hazırlanan sınıflardan biriydi. Bir Amerikan halk dansı olan square dans ile başladıkları performanslarını, alfabe şarkısının müziği eşliğinde Amerikan başkanlarının isimlerini saydıkları bir şarkıyla devam ettirdiler. Son olarak barış, sevgi ve kardeşliğin önemini vurgulayan çok güzel bir şarkıyı koro halinde söyleyerek gösterilerini tamamladılar. Bu öğrenciler anaokulundaki en büyük sınıf olduğu için bir kısmı aynı zamanda mezun da oluyordu. Öğrencilerin meleksi, incecik sesleriyle söyledikleri dostluk şarkısı yeniden gözlerimi doldurmaya yetti bile…

Amerika sınıfı sergiye de oldukça güzel bir sunumla katılmıştı. Aşağıda fotoğrafını gördüğünüz Özgürlük Anıtı’nın devasa resminin yanısıra, Beyaz Saray’ın maketleri, çeşitli gökdelenlerin maketleri sınıfı süslüyordu. Yiyecek olarak da barbekü eti, şeftalili turta gibi sevdiğimiz tatları sundular.

Antartika

İşte beklediğimiz dakikalar… Can’ın sınıfı sahneye dördüncü sırada çıkmasına rağmen, onların sınıfını sona saklamak istedim: İşte oğlumun da aralarında olduğu minik penguenler… Penguen gösterisi bence en sevimlisi (çaktırmayın taraf tutan var… şşş! 🙂 ve aynı zamanda en kısa süreniydi 🙁 Neredeyse bütün sene boyunca hazırladıkları gösterinin toplamı 30 saniyeden uzun sürmedi. Çalıştıklarını bildiğim bazı hareketleri de sahnede yapmadılar. O nedenle birazcık hayal kırıklığı oldu. Ama yine de çok sevildi. Can sahneye çıkınca kalabalığı gözleriyle taradı, sonra sol taraftaki izleyicilere odaklandı. Sanırım bizi göremediği için kalabalıktan kendisine gülümseyen başka birini seçti. Sonra ona seslendim ve beni fark etti, çok mutlu oldu. Gösterinin sonunu da zıplayarak tamamladı 🙂

Can’ın sınıfına girdiğimizde bizi kocaman bir sürpriz karşıladı: Sene boyunca biriktirdiğimiz süt bidonlarından bizim sınıfımız bir igloo (eskimo evi) inşa etmişti. Yaratıcılıklarından ötürü benden tam puan aldılar. İşte igloonun önünde çekirdek ailemiz…

Sınıftaki ikinci etkinlik çalışması penguenlerin boylarına göre sıralandığı resimlerdi…

Sınıf öğretmeni Ms. Jennifer ve öğretmenin yardımcısı Ms. Alyssa ile birlikte Can’ın fotoğrafını çektirmeyi ihmal etmedim. Ms. Jennifer Can’ın eğitim hayatındaki ilk öğretmeni oldu. Tuvalet eğitimi, sofra kurulumu, ağız ve diş sağlığı gibi Can’ın işine yarayacak yaşam becerilerini edinebilmesi için bizimle koordineli gitti ve değerli  ipuçlarını paylaştı. Sene boyunca yaptırdığı harika el işi etkinliklerini bizim de görebilmemiz için eve göndererek bizi mutlu etti.  Güleryüzü ve ilgili yaklaşımı sayesinde Can’ın anılarında her zaman özel bir yeri olacak.

Can’ın sınıfının ikramları penguenlerin de bayıldığı karides, balık kraker 🙂 ve buzdağlarını anımsatan mavi jöleydi.

Gösterileri izlediğimiz alanda da bir aile fotoğrafı çekmeyi ihmal etmedik.

Bunlar da Can’ın Antartika konseptine uygun olarak sınıfta hazırladığı elişleri…

Can yaşı büyüdüğü için önümüzdeki sonbaharda muhtemelen başka bir sınıfa geçecek. Ms. Jennifer de Can ile beraber olan mezun olan tüm öğrencilerine aşağıdaki anlamlı mektubu hazırlamış…

Son olarak, Can’ın gösterisinden bir parçayla yazımı sonlandırmak istiyorum… Tüm çocuklarımızın en güzel günlerini ve daha nice mürüvetlerini görebilmek dileğiyle…

Gözleri mutluluktan nemli anne, Tanla