Bugün bayram erken kalkın çocuklar…
Giyelim en güzel giysileri…
Elimizde taze kır çiçekleri…
Üzmeyelim bugün annemizi…
Bugün Can’ın ilk bayramı. Her zamanki gibi yatağında cıvıldayarak bizi erkenden uyandırdı. Uzaklarda olmanın en zor yanı özel günlerde aileden ayrı olmak. Türkiye’de olsaydık şimdi cicilerimizi giymiş, anne-babamızdan başlayarak büyükleri ziyarete gidiyor olurduk. Belki de bayram kahvaltı sofrasına oturmuş olurduk. Geleneği bozmayalım dedik. Can’a en güzel giysileri olan mavi çizgili minik pantolonu ile sarı polo yaka tişörtünü giydirdik. Bunlar bayramlıklarımız efendim. Henüz ayağımızda bayram ayakkabımız yok, ama, olsun. Seneye ayakkabı giyecek kadar büyüdüğümüzde inşallah o da olur. Can annesi ile babasının elini öptü. Ya da, bebek işi olarak, daha çok yaladı diyelim 🙂 Sonra da kendi parmaklarını hırsla emmeye koyuldu. Bayram diye oğlum her zamanki mesaisinden vazgeçecek değil ya… Bir sonraki aktivitemiz bayram fotoğrafının çekilmesi oldu. İlk bayramın anısını bu şekilde sakladıktan sonra elbiselerimizi çıkardık. Üzgünüm oğlum. Gün boyunca cici elbiselerin üzerinde iken bezini değiştirmek hiç kolay olmazdı. Büyüdüğünde bayram kıyafetlerini istediğin kadar giyebilirsin. Daha sonra da ailelerimizi aradık. Seslerini duymak bile çok güzel.
Her ne kadar uzaklarda bayramın tadı Türkiye’deki gibi olmasa da biz de kendi kutlamamızı yapıyoruz. Can’a da, henüz çok küçük. Muhtemelen ilk bayramını hatırlamayacak. Yine de bayram havasını yaşamasını istedik. Büyüyüp anlayacak yaşa geldiğinde ona bayramda her gittiğimiz evde ikram edilen ve şeker komasına girmemize neden olan şekerleri, çikolataları, tatlıları; büyükler kapıyı açtıklarında yüzlerinde oluşan gülümsemeyi; gidilen bir evde başka tanıdıklarla da karşılaşmanın sevincini; sokaklarda en güzel kıyafetlerini giymiş insanların tatlı telaşını; bedava otobüse binmenin keyfini; televizyondaki bayram programlarını; bayram alışverişini; bayramda “misafirlere ne ikram etsem” telaşını; çocukken aldığımız bayram harçlıklarını; bayram temizliğini…ve daha nice bayram geleneklerini anlatacağız. Kim bilir, belki de bir dahaki bayramda Türkiye’de oluruz. Herşeyi yerinde görür, tadar.
30 Ağustos Zafer Bayramı ve Şeker Bayramı’nız kutlu olsun!
