Bebek annesi olup da bakımlı kalabilen kadınlara her zaman bayıldım. Tek kolda asılı Louis Vuitton çantaları, sanki hiç doğum yapmamışçasına ahenkle salınan sıkı ve zayıf bedenleri, rüzgarda dalgalanan fönlü saçları ve sivri topuklu Louboutin’leri ile bu kadınlar anneliği bir masal gibi yaşarlar. Çantalarından boşta kalan kollarına aldıkları bebekleri, sanki elbiselerine iliştirdikleri şirin bir aksesuar gibidir.
![]() |
![]() |
Bu kadınların kapılarını en olmadık zamanlarda bile çalsanız, faka bastırmanız mümkün değildir. Sabahları muthemelen, bebekten önce, erkenden kalkarlar. Duşlarını alıp, makyajlarını yaparlar, eteklerinin rengini bluzlerine uydururlar. Üzerine de en uygun takılarını takarlar. Geceleri yatmadan önce makyajlarını siler, kremlerini mutlaka sürerler. Önlerine çıkan hiçbir zorluk, onları bu kişisel bakım rutininden uzaklaştıramaz.
Sakın bakımlı anneleri kıskandığım ya da onlarla dalga geçtiğim sanılmasın. Onları yürekten takdir ediyorum. Ama, ne yalan söyleyeyim, ben hiçbir zaman öyle bir kadın olamadım. Bana olsa olsa berduş anne dersiniz.
Sabah kalktığımda, gece boyu uyanma ve emzirme seanslarından dolayı yorgun olurum. Yüzümü yıkadıktan sonra kahvaltımı bile yapmak zul gelir, değil mi ki üzerimi değiştirip, makyaj yapacağım. Can henüz çok küçük olduğu için, gün içinde zamanımın çoğu onun beslenmesi, uykusu, temizliği ve oyalanması ile geçer. Bu harala gürele içinde, dışarıya çıkmayacaksam pijamalarımı bile değiştirmem. Gün içinde boş zamanım olduğunda, ya da bebek uyuduğunda diyelim, 🙂 kaşlarımı almak yerine, uyumayı ya da projelerim üzerinde çalışmayı tercih ederim. Bakımlı anne banyodan sonra saçlarına fön çekerken, ben saçlarımı şöyle bir kurutup hızla bilgisayarımın başına geçerim. Bilgisayarın tuşlarına uzun tırnaklarla basmak zor geldiğinden, tırnaklarımı uzatıp, oje sürmekten zaten yıllar önce vazgeçtim.
Velhasıl, bakımlı anneleri etrafımda görmekten zevk alsam da, asla bakımlı bir anne olmadım.
Ben bakımdan çok kişisel temizliğime dikkat ederim. Duşumu düzenli olarak alır, dişlerimi iki elim kanda da olsa fırçalar, ellerimi sık sık sabunlarım. Ama özellikle Can’ın doğumundan sonraki son 5 ayda, kişisel temizliğin ötesinde bakımlılık mertebesine erişemedim. Biraz zamanım olsa ya yazıyorum, ya okuyorum ya da izliyorum.
Bundan pişman mısın? derseniz, pek de pişman olduğumu söyleyemeyeceğim. Bakımlı olmak tamamen kişisel tercih meselesi. Zamanı değerlendirme söz konusu olduğunda, berduş anne (bendeniz) tercihini başka şeylerden yana yapıyor, bakımlı anne başka şeylerden yana. Allahtan halden anlayan bir kocam var da “hanım nedir bu haller, ben berduş kadın istemem, kendine çeki-düzen ver” demiyor. Bakımlı annenin kişisel bakımını yapmak için bebeğini ihmal ettiğine ihtimal vermiyorum. Siz bu konuda ne düşünüyorsunuz? Daha önemlisi berduş anne misiniz? Yoksa bakımlı anne mi?
A, pek güzelmiş yazın:) Ama sen bana göre gene bakımlısın be canım:)
Ahahaha! Bakımlı olduğum izlenimi veriyorsam ne mutlu bana 🙂
Ben bakımlı anne olmak isteyen berduş anneyim:)
Berduş anneler klubüne hoşgeldiniz o zaman 🙂
Bahsettiğiniz kadınlara ben de hayret ve hayranlıkla bakıyorum. Kendileri ve çocukları gibi evleri de “bal dök yala” formunda. Üstelik misafir ağırlayıp misafirliğe gidiyorlar. Bir yanlışlık var ama nerede? Öğrenemeden yaşlanacağım galiba….
Hmm. Belki de evde yardımcıları vardır. Kim bilir?
Kahrolduğum da bu zaten. Yardımcıları filan yok, hatta birinin 3 tane oğlu var. Gel çık işin içinden…
🙂 desene Rabia,
Hem bakımlı anne, hem de süper anne o zaman…
Neyseki benim kocam da makyaj yapınca, hafif dalga geçer haller takındığından beri (kızım doğmasından öncesinde denk gelir:) bıraktım düzenli makyajı. İçimden gelene göre takılıyorum. Ama kızımla bir yere çıkarken onun suyu, bisküvisi, bezi, ekstra giysisi derken çişimi yapıp çıksam kar sayıyorum:) Hele evdeysem neden pijamalarımı çıkaryım ki? Yalan rüzgarındaki Catherine Chensler gibi?:)
Ahahaha! Yalan Rüzgarı’nın her daim bakımlı kadınları değil mi? Onları kim unutabilir? Bir aralar bu kadar çok dizi furyası yokken soluk soluğa izlenen sınırlı dizilerden biriydi. Ben taaaa Nikki ve Victor’un aşkını hatırlıyorum. Şimdi, inanılmaz ama, Amerika’da, sanırım CBS’te yayınlanmaya devam ediyor.
Ben de berduş anneyim. Dahası berduş ev sahibiyim. Hele de bebeğim Burak katı gıdalara geçtiğinden beri her öğün taze olsun diye sürekli püreler hazırlanan göçmüş mutfak sahibiyim.
Afiyet olsun minik Burak. Senin de canın sağolsun annesi. Bebeğine iyi bakmak gibi önemli bir işi yapıyorsun. Varsın diğer işler kalsın.
Malesef benim de son günlerde üzerinde düşündüğüm konu. Çok değil azıcık bakımlı olsam fena olmayacak.. : )
Merhaba Nurcan,
Al benden de o kadar.. Yalnız Türkiye seyahati bana iyi geldi. Kuaföre falan gittim. Annem sağolsun çok yardımcı oluyor.
Öpücükler
Bende berduş anneyim malesef..benimkinden küçük bebeği olan komşumu her daim bakımlı görünce kahroluyorum..üstelik evinide hiç dağınık görmedim…bunu çok sorgular oldum kendi kendime…acaba benden 8 yaş küçük olduğundan mı? yada önem verdiğimiz şeyler mi farklı?benim için en önemlisi bebişim.onun içinse kendisi-eşi-gezme tozma güzellik….ben çok fedakarım malesef….herşeyimi bebeğime göre ayarlıyorum…yanlış yapıyorum….hayat hızla akıyo…
Selam Bernaa,
Bence bu konuda kendine eziyet etme. İçgüdülerine güven. Bebek elbette önemli ama kendini de ihmal etme. Sonuçta sen mutsuz olursan bebeğine ve eşine de yansır. Bence güvendiğin birine bir haftasonu bebişini bırakıp kuaför, arkadaş buluşması, sinema, deniz kenarı/park gezisi gibi aktiviteler yapıp biraz nefes alabilirsin.
Sevgiler
bende yeni doğum yaptım ve çalışıyorum bakımlıyım temizim(kişisel temizlikte dahil)bebeğimin herşeyiyle ilgileniyorum uyku zaten hamilelikten itibaren yok.kısacası bir kadın eğer isterse herşeye zaman ayırabilir yeterki istesin buna kişisel temizlikte dahil:)yazıyı baştan sonuna kadar okudum kıskanmıyorum demişsiniz ama bakımlı kadınları hafiften dokundurmadan da geri kalmamışsınız…selamlarrrr….
Yorumunuz için çok teşekkürler.
Bebeğinizin bakımının yanısıra kendi bakımınıza da zaman ayırabiliyorsanız ne mutlu size. Bu yazımda gerçekten bir dokundurma yok. Daha bakımlı olmak benim de çok hoşuma giderdi. Ancak bakıma ayıracağım zamanı hoşuma giden başka aktivitelere ayırmayı tercih ediyorum. Yani tamamen bir tercih meselesi. Bunun ötesinde bir mesajım yok.
Sevgiler
Bende 9 aylık bir bebek ve 6 yaşında bir kız annesiyim çalışıyorum evde temizlik ütü yemek yapıyorum ama evet bende bakımlıyım elimden gelenin en iyisini yapmaya çalışıyorum bloguma beklerim ? ?http://bakimliannelerr.blogspot.com.tr/?m=1
Bn de yeni anneyim 1 aylık henüz. Bn de berduş olmak istemiyorum yaşım 21 hemde. Yeni yeni bebegimle evime adapte olmaya başladım ama cidden annelik çok zormus. Gün içinde olamasamda bazen , eşim geleceği sıra son derece bakımlı ve sık olmaya gayret ediyorum
Sevgili Elif,
Yazıdaki espriye sen bakma. Bakımlı bir anne olmak elbette çok güzel. İçinden geliyorsa, zamanın, enerjin varsa tabii ki yap. Kişinin öz bakımına dikkat etmesi kadar güzel birşey olabilir mi?
Sevgiler
Yazini yeni bugun Ilk defa okudum..üzerinden cok yil gecmis ama yinede yazmak istedim.
Ben maalesef berdus anneyim:( yazdiklarinda kendimi gördüm adeta.
Iki oglum var biri 5 digeri 3,5 yasinda
Yasim 31 ve bazen nerden baslasam diye düsünüyorum.Iki kücük cocukla bakimli olmak Bana cok zor geliyor dar Kotla Evi toplamak yemek yapmak cocuklara ilgilenmek müthis zor,ogullarim cok aktif birde 😊 bütün gün Legging,tişört ,topuz🙄